Dramaturgia radiowa jest wciąż mało znaną częścią twórczości Zbigniewa Herberta – poety, który napisał cztery utwory radiowe, a w swojej poezji wielokrotnie nawiązywał do głosu oraz do oralności. Lata 50. i 60. to czas rozwoju radia w Polsce, to czas gdy poeci czytali w radiu swoje wiersze i pisali dla radia scenariusze.
Transkrypcja podcastu do pobrania pod tekstem poniżej.
Herbert debiutował tomikiem „Struna światła„, który ukazał się w roku 1956 na fali odwilży. Dwa lata później opublikował radiowy dramat „Drugi pokój„. Kolejne utwory dla radia to: „Rekonstrukcja poety” (1960), „Lalek. Sztuka na głosy” (1961) oraz „Listy naszych czytelników” (1972). Poetyka słuchowiska radiowego inspirowała poetę, który w swojej twórczości dramaturgicznej przetwarzał różne formy radiowe.
O związkach poezji i radia w twórczości Zbigniewa Herberta opowiada prof. dr hab. Jacek Kopciński – kierownik Ośrodka Badań nad Polskim Dramatem Współczesnym, autor „Nasłuchiwania”, monografii poświęconej radiowej twórczości poety.
Była nie tylko wybitną i zasłużoną badaczką i historyczką sztuki, ale także miłośniczką kolorów, wzorów i ponadczasowego piękna. Najnowsza wystawa w Muzeum Narodowym we Wrocławiu przybliża postać Ireny Huml i zaprasza do odwiedzenia jej garderoby. Irena Huml (1928-2015) była wybitną polską historyczką i krytyczką sztuki. Jej obszarami zainteresowań… Czytaj dalej
W przestrzeni Kordegardy do 30 marca można oglądać wystawę, która przywołuje wystawienniczy debiut Magdaleny Abakanowicz. Po 65 latach, w tym samym miejscu, w dużym stopniu udało się odtworzyć wystawę z 1960 roku. W Audycjach Kulturalnych o początkach drogi twórczej Magdaleny Abakanowicz opowiada Marta Kowalewska – współkuratorka wystawy,… Czytaj dalej
Dla Krakowskiego Zakładu Witrażów S.G. Żeleński tworzyli wybitni rzemieślnicy oraz projektanci, m.in. Stanisław Wyspiański czy Józef Mehoffer. Prace firmy, o której opowiada wystawa w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, oglądać można w wielu zakątkach kraju – przez lata zamawianie realizacji właśnie u Żeleńskiego było wręcz patriotycznym obowiązkiem. Wystawa pt. „Światłem Malowanie. Witraże… Czytaj dalej
Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego uruchomił pierwszą w historii wirtualną wystawę fotograficzną opowiadającą historię polskiego teatru. O tym, jak zmieniała się technika i zainteresowania fotografów, można się przekonać, oglądając trzy części ekspozycji: od 1839 do 2024 r. Ekspozycja „Pamięć teatru” pozwala przyjrzeć się ewolucji fotografii teatralnej w Polsce od jej… Czytaj dalej
Książka napisana przez córkę artystów przybliża życie i twórczość słynnych polskich ilustratorów, których prace znają całe pokolenia czytelników. Przypomina, że przygotowywali także poruszające i nagradzane na świecie plakaty i należeli do barwnego artystycznego świata PRL. Janusz Stanny i Teresa Wilbik przez całe życie związani byli z Warszawą. Dzielili… Czytaj dalej
Wystawa w Pałacu Czapskich w Warszawie przybliża najważniejsze spektakle stworzone przez Adama Hanuszkiewicza – reżysera, aktora, wieloletniego dyrektora najważniejszych stołecznych scen. Choć krytycy zarzucali mu efekciarstwo i oportunizm, to murem stali za nim widzowie. Kupienie biletu na reżyserowane przez niego przedstawienia, przez całe lata graniczyło z cudem. Urodzony w 1924… Czytaj dalej