Nowa wystawa czasowa w poznańskim muzeum opowiada o sposobach, w jaki noszone w XIX i XX wieku stroje kształtowały sylwetki. Jakie były panujące ówcześnie trendy oraz kanon piękna? Oprócz gorsetów, krynolin i stelaży pod suknie, na wystawie pokazany jest oryginalny strój poznańskiej elegantki oraz ślubna kreacja prosto z Nowego Jorku.
Transkrypcja podcastu do pobrania pod tekstem poniżej.
Ekspozycja nosi tytuł „Coś dodać, coś ująć: O kształtowaniu sylwetki w XIX i XX wieku”. To nie tylko reprezentatywny zbiór akcesoriów i bielizny, z której wówczas korzystano, ale także przegląd krawieckich sztuczek. Wśród panujących trendów było m.in. maskowanie ramion u kobiet (odpowiedni krój sukien wraz z kołnierzem pozwalał optycznie wydłużyć szyję), zwężanie talii (za pomocą gorsetów, które miały swoje odpowiedniki także w rozmiarze dziecięcym), a także zaokrąglanie sylwetki mężczyzn (watowanie kamizelek i mundurów).
Oryginalnych strojów z epoki nie zachowało się w Polsce wiele. Większość przepadła w wojennej zawierusze, a panujący później ustrój komunistyczny, nie przykładał wielkiej wagi do pamiątek po mieszczanach i arystokracji. Dlatego wystawę tworzą też przygotowane z dużym pietyzmem repliki, które pozwalają poczuć ducha minionych epok. Ich oglądanie pozwala też poznać panujące wówczas zwyczaje i nastroje społeczne. Inne suknie były noszone przez panny na wydaniu, inne przez mężatki i dojrzałe matrony. Inne były też kolory, w których mogły pokazywać się w towarzystwie.
O modzie II RP można posłuchać tutaj.
Wystawa „Coś dodać, coś ująć” zaprasza do refleksji nad tym, w jaki sposób zmieniające się standardy piękna wpływały na modę i samopoczucie ludzi. Podkreśla także rolę ubioru jako narzędzia wyrażania tożsamości i przynależności społecznej.
Muzeum istniejące od 2018 r. przybliża znaczenie ubioru historycznego (traktowanego jako sztukę użytkową) i jego roli w dziedzictwie kulturowym. Przypomina też, że jest on źródłem informacji o przeszłości, o strukturze społeczeństwa, jego minionych obyczajach i rozwoju technologii, mających wpływ na produkcję odzieży.
O wystawie „Coś dodać, coś ująć: O kształtowaniu sylwetki w XIX i XX wieku” opowiedziała Anna Moryto – inicjatorka stworzenia Muzeum i kolekcjonerka historycznych ubiorów.
Zdjęcia: dzięki uprzejmości Muzeum Historii Ubioru / fot. Anna Moryto.
Animacja lokalnej kultury pełni wiele funkcji. Może być praktyką rozwijającą aktywne uczestnictwo w kulturze, czynnikiem zmiany społecznej, generatorem zrównoważonego rozwoju. Może być też narzędziem tworzenia struktur umożliwiających pełną i autentyczną partycypację. Jest bowiem zorientowana na budowanie poziomych relacji międzyludzkich, które są podstawą współpracy i budują kapitał społeczny. O… Czytaj dalej
Odczucie nierównego traktowania jest powszechne wśród osób pracowniczych i dyrektorskich w samorządowych instytucjach kultury, a także wśród osób artystycznych, aktywistycznych i freelancerskich pracujących w obszarze kultury. W przypadku instytucji kultury, ich pracowników i pracowniczek, udowodnić tezę o nierównym traktowaniu przez państwo jest stosunkowo łatwo. Instytucje kultury i osoby… Czytaj dalej
W ostatnim odcinku cyklu o języku niewykluczającym rozmawiamy o feminatywach, rodzaju neutralnym oraz formach językowych niewskazujących na płeć. Opowiada o nich Mateusz Adamczyk, który tym razem wcielił się w rolę gościa. Zapraszamy do wysłuchania rozmowy, w której zastanawiamy się nad feminatywami z perspektywy języka oraz kulturowych uwarunkowań. Czytaj dalej
W kolejnym podcaście o języku włączającym rozmawiamy o komunikacji z osobami starszymi. Czym jest „ageizm językowy” i na czym polega „dziadurzenie”? O tym usłyszą Państwo w rozmowie Mateusza Adamczyka z Magdaleną Małgorzatą Skrzydlewską – specjalistką w zakresie komunikacji społecznej, trenerką, animatorką społeczną, prezeską Stowarzyszenia Forum 4 Czerwca. Czytaj dalej
W czwartym odcinku cyklu o języku włączającym Mateusz Adamczyk rozmawia z dziennikarzem i publicystą Marcinem Dzierżanowskim, współautorem poradnika „Jak mówić i pisać o osobach LGBT+”. W podcaście zastanawiamy się, jakie określenia związane z orientacją seksualną i tożsamością płciową są najwłaściwsze, a jakie powinny odejść do lamusa. Cykl… Czytaj dalej
Album przygotowany przez Narodowe Archiwum Cyfrowe zawiera ponad 500 zdjęć, które zapraszają do odkrywania świata, po którym do dziś prawie nie ma śladu. Zapisane na fotografiach Kresy zaskakują swoją różnorodnością i naturalnym pięknem. „Kresy. Fotografie z Narodowego Archiwum Cyfrowego” to znacznie poszerzona wersja albumu wydanego przez NAC w… Czytaj dalej