Nowa ekspozycja w Muzeum Karykatury to okazja do przypomnienia, jaki rodzaj żartu dominował w prasie, radiu i telewizji w ostatniej dekadzie XX wieku. Kuratorzy pokazują na czym polegało „narodowe odpięcie wrotek” oraz szukają odpowiedzi na pytanie, jaką rolę pełniło w okresie transformacji poczucie humoru.
Tzw. „transformacja”, czyli ostatnia dekada XX wieku, to czas gwałtowanych przemian gospodarczych, obyczajowych i społecznych. Jednym ze skutków upadku ustroju komunistycznego było zniknięcie cenzury. Tytułowe „wolne żarty” są na wystawie rozumiane dużo szerzej.
Lata 90. eksplodowały całym bogactwem rozmaitych form satyrycznych – zarówno tych mniej wysublimowanych, a wręcz rubasznych, jak i abstrakcyjnych, rzucających odbiorcy intelektualne wyzwanie. Ogromną popularność zyskały bezpardonowe żarty z polityków, nie brakowało też dowcipów odnoszących się wprost do seksualności.
Na wystawie znalazły się prace rysowników cenionych przed rokiem 1989 (np. Andrzej Mleczko, Andrzej Czeczot), przyszłych klasyków (np. Marek Raczkowski), jak i twórczość podziemna (ziny). Kuratorzy nie ograniczają się jednak do twórczości rysunkowej. Prezentują także kadry z telewizji lat 90., raczkujący humor internetowy, a nawet… grę wideo.
O literaturze i popkulturze lat 80. i 90. rozmawialiśmy w Audycjach Kulturalnych z dr. Dariuszem Piechotą.
Wystawa „Wolne żarty. Humor lat 90.” potrwa od 22 marca do 18 sierpnia 2024 r. Rozmawialiśmy o niej z Bartkiem Przybyszewskim jednym z kuratorów, blogerem i podcasterem (Podcastex).
Zdjęcia: Muzeum Karykatury / fot. Julia Pietrzak
Animacja lokalnej kultury pełni wiele funkcji. Może być praktyką rozwijającą aktywne uczestnictwo w kulturze, czynnikiem zmiany społecznej, generatorem zrównoważonego rozwoju. Może być też narzędziem tworzenia struktur umożliwiających pełną i autentyczną partycypację. Jest bowiem zorientowana na budowanie poziomych relacji międzyludzkich, które są podstawą współpracy i budują kapitał społeczny. O… Czytaj dalej
Odczucie nierównego traktowania jest powszechne wśród osób pracowniczych i dyrektorskich w samorządowych instytucjach kultury, a także wśród osób artystycznych, aktywistycznych i freelancerskich pracujących w obszarze kultury. W przypadku instytucji kultury, ich pracowników i pracowniczek, udowodnić tezę o nierównym traktowaniu przez państwo jest stosunkowo łatwo. Instytucje kultury i osoby… Czytaj dalej
W ostatnim odcinku cyklu o języku niewykluczającym rozmawiamy o feminatywach, rodzaju neutralnym oraz formach językowych niewskazujących na płeć. Opowiada o nich Mateusz Adamczyk, który tym razem wcielił się w rolę gościa. Zapraszamy do wysłuchania rozmowy, w której zastanawiamy się nad feminatywami z perspektywy języka oraz kulturowych uwarunkowań. Czytaj dalej
W kolejnym podcaście o języku włączającym rozmawiamy o komunikacji z osobami starszymi. Czym jest „ageizm językowy” i na czym polega „dziadurzenie”? O tym usłyszą Państwo w rozmowie Mateusza Adamczyka z Magdaleną Małgorzatą Skrzydlewską – specjalistką w zakresie komunikacji społecznej, trenerką, animatorką społeczną, prezeską Stowarzyszenia Forum 4 Czerwca. Czytaj dalej
W czwartym odcinku cyklu o języku włączającym Mateusz Adamczyk rozmawia z dziennikarzem i publicystą Marcinem Dzierżanowskim, współautorem poradnika „Jak mówić i pisać o osobach LGBT+”. W podcaście zastanawiamy się, jakie określenia związane z orientacją seksualną i tożsamością płciową są najwłaściwsze, a jakie powinny odejść do lamusa. Cykl… Czytaj dalej
Album przygotowany przez Narodowe Archiwum Cyfrowe zawiera ponad 500 zdjęć, które zapraszają do odkrywania świata, po którym do dziś prawie nie ma śladu. Zapisane na fotografiach Kresy zaskakują swoją różnorodnością i naturalnym pięknem. „Kresy. Fotografie z Narodowego Archiwum Cyfrowego” to znacznie poszerzona wersja albumu wydanego przez NAC w… Czytaj dalej