Zasłynął jako rytownik w latach 20. ubiegłego wieku. Tworzył nie tylko miedzioryty, ale także prace malarskie i rzeźby. Wybór dzieł reprezentujących wszystkie dekady twórczości Józefa Hechta można oglądać w Warszawie.
Transkrypcja podcastu do pobrania pod tekstem poniżej.
Józef Hecht urodził się w Łodzi w 1891 roku w rodzinie przedsiębiorcy tekstylnego. Studiował w krakowskiej ASP pod kierunkiem m.in. Józefa Pankiewicza i Wojciecha Weissa. Po studiach podróżował na południe Europy. W 1914 roku trafił do Berlina, gdzie zastał go wybuch I wojny światowej. Stamtąd trafił do Norwegii, w której spędził kolejne pięć lat. W jego sztuce graficznej i malarskiej zagościł wówczas północny krajobraz. Następnie odwiedził rodzinne miasto i wyjechał do Paryża, gdzie wniknął w międzynarodowe środowisko artystów i literatów. Wkrótce jego nazwisko stało się rozpoznawalne.
„Józef Hecht bardzo przykładał się do warsztatu” – mówi w audycji dr hab. Katarzyna Kulpińska, prof. UMK, kuratorka wystawy „Zapomniany mistrz. Twórczość Józefa Hechta”, prezentowanej w siedzibie Fundacji Art&Modern. Jak dodaje dr Magdalena Furmanik-Kowalska, koordynatorka projektu, mimo tworzenia w jednej z najstarszych technik graficznych, Hecht „był na wskroś modernistycznym artystą”. Na warszawskiej wystawie możemy oglądać jego obrazy, grafiki oraz rzeźby, stanowiące próbki wszystkich dekad jego twórczości. Podczas wernisażu premierę miał także album graficzny „Józef Hecht. Arka Noego/Atlas”, będący przypomnieniem dwóch pierwszych tek miedziorytów artysty, odpowiednio z 1926 i 1928 roku, dzięki którym twórca stał się rozpoznawalny.
Zapraszamy do wysłuchania audycji, z której dowiedzą się Państwo, dlaczego Józefa Hechta możemy nazwać „dziadkiem współczesnej grafiki”. W rozmowie poruszamy także temat przyjaźni artysty ze Stanleyem Williamem Hayterem oraz trudny czas życia w ukryciu podczas II wojny światowej. Dlaczego nazwisko Hechta nie jest powszechnie znane w Polsce? O tym usłyszą Państwo w podcaście.
Obraz: Józef Hecht, Pejzaż norweski (Skaugumsasen), ok. 1918, olej na płótnie, 66,5 x 85,5 cm. Fot. Archiwum Wejman Gallery/ Fundacja Art & Modern
Zapomniany mistrz. Twórczość Józefa Hechta – transkrypcja podcastu
Była nie tylko wybitną i zasłużoną badaczką i historyczką sztuki, ale także miłośniczką kolorów, wzorów i ponadczasowego piękna. Najnowsza wystawa w Muzeum Narodowym we Wrocławiu przybliża postać Ireny Huml i zaprasza do odwiedzenia jej garderoby. Irena Huml (1928-2015) była wybitną polską historyczką i krytyczką sztuki. Jej obszarami zainteresowań… Czytaj dalej
W przestrzeni Kordegardy do 30 marca można oglądać wystawę, która przywołuje wystawienniczy debiut Magdaleny Abakanowicz. Po 65 latach, w tym samym miejscu, w dużym stopniu udało się odtworzyć wystawę z 1960 roku. W Audycjach Kulturalnych o początkach drogi twórczej Magdaleny Abakanowicz opowiada Marta Kowalewska – współkuratorka wystawy,… Czytaj dalej
Dla Krakowskiego Zakładu Witrażów S.G. Żeleński tworzyli wybitni rzemieślnicy oraz projektanci, m.in. Stanisław Wyspiański czy Józef Mehoffer. Prace firmy, o której opowiada wystawa w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, oglądać można w wielu zakątkach kraju – przez lata zamawianie realizacji właśnie u Żeleńskiego było wręcz patriotycznym obowiązkiem. Wystawa pt. „Światłem Malowanie. Witraże… Czytaj dalej
Książka napisana przez córkę artystów przybliża życie i twórczość słynnych polskich ilustratorów, których prace znają całe pokolenia czytelników. Przypomina, że przygotowywali także poruszające i nagradzane na świecie plakaty i należeli do barwnego artystycznego świata PRL. Janusz Stanny i Teresa Wilbik przez całe życie związani byli z Warszawą. Dzielili… Czytaj dalej
Prace jednego z najważniejszych europejskich awangardzistów można do 2 lutego oglądać w warszawskiej Kordegardzie. W przestrzeni galerii znalazły się 24 prace Władysława Strzemińskiego, pozwalające prześledzić jego artystyczną drogę. To rysunki, litografie oraz obrazy ze zbiorów instytucjonalnych i prywatnych. W Audycjach Kulturalnych o życiorysie i sztuce Strzemińskiego opowiada… Czytaj dalej
Przez 35 lat etatowo przygotowywał zdjęcia do propagandowego tygodnika „Przyjaźń”, przez co jego twórczość popadła w zapomnienie. Zostawił po sobie kilkadziesiąt tysięcy klisz i zdjęć, które udowadniają, że poza zleconymi pracami, z dużą wrażliwością obserwował rzeczywistość wokół siebie. Jego prace przypomina stołeczny Dom Spotkań z Historią. Romuald Broniarek… Czytaj dalej