Przeglądowa wystawa twórczości artysty w Nowohuckim Centrum Kultury pozwala odkryć jego warsztat i spojrzenie na świat z nowej perspektywy. 104 prace wybrała jego córka – Agata, która podkreślała, że chciała uwypuklić nie wątki, z których jest najlepiej znany, a te, które były dla niego najważniejsze.
Transkrypcja podcastu do pobrania pod tekstem poniżej.
Jerzy Duda-Gracz (1941-2004) był malarzem, rysownikiem i grafikiem, który zasłynął z wnikliwych obserwacji przenoszonych na płótno, a także ironicznego języka jakim się posługiwał. W Galerii Autorskiej Jerzego Dudy-Gracza, która w nowej odsłonie jest otwarta dla zwiedzających od stycznia w Nowohuckim Centrum Kultury, można podziwiać reprezentatywny wybór jego twórczości: od jednej z pierwszych grafik po ostatni autoportret.
Agata Duda-Gracz wybrała obrazy rzadko prezentowane, pochodzące z rodzinnej kolekcji. Podzieliła je na konkretne części. Oglądamy autoportrety artysty, a także portrety: osób bliskich – żony i córki, a także postaci wyimaginowanych i alegorycznych. Jednym z najważniejszych wątków dla Dudy-Gracza był motyw śmierci i przemijania, reprezentowany m.in. przez obrazy nawiązujące kształtem do sarmackich portretów trumiennych.
Na wystawie pojawiają się także portrety zwierząt i pejzaże, a także dzieła, z których Duda-Gracz był najszerzej znany: to obrazy Polski prowincjonalno-gminnej, która była mu najbliższa, którą doceniał i którą w sposób ironiczny komentował. Czujne, choć nieoceniające spojrzenie widać także w cyklu obrazów „Polska wojna”.
W Galerii Autorskiej zobaczymy także przygotowywane z takim samym pietyzmem portrety zwierząt oraz pejzaże, m.in. do muzyki Wojciecha Kilara, z którym się przyjaźnił. Jedna z jego kompozycji została stworzona właśnie na podstawie pracy Dudy-Gracza.
O kolekcji dzieł w Galerii Autorskiej Jerzego Dudy-Gracza w Nowohuckim Centrum Kultury oraz twórczości ojca, opowiedziała w Audycjach Kulturalnych Agata Duda-Gracz, kuratorka wystawy oraz reżyser, scenograf i dramaturg.
Zdjęcia: Nowohuckie Centrum Kultury / fot. A. Rakowski
Światy prawdziwsze Jerzego Dudy-Gracza – transkrypcja podcastu
Była nie tylko wybitną i zasłużoną badaczką i historyczką sztuki, ale także miłośniczką kolorów, wzorów i ponadczasowego piękna. Najnowsza wystawa w Muzeum Narodowym we Wrocławiu przybliża postać Ireny Huml i zaprasza do odwiedzenia jej garderoby. Irena Huml (1928-2015) była wybitną polską historyczką i krytyczką sztuki. Jej obszarami zainteresowań… Czytaj dalej
W przestrzeni Kordegardy do 30 marca można oglądać wystawę, która przywołuje wystawienniczy debiut Magdaleny Abakanowicz. Po 65 latach, w tym samym miejscu, w dużym stopniu udało się odtworzyć wystawę z 1960 roku. W Audycjach Kulturalnych o początkach drogi twórczej Magdaleny Abakanowicz opowiada Marta Kowalewska – współkuratorka wystawy,… Czytaj dalej
Dla Krakowskiego Zakładu Witrażów S.G. Żeleński tworzyli wybitni rzemieślnicy oraz projektanci, m.in. Stanisław Wyspiański czy Józef Mehoffer. Prace firmy, o której opowiada wystawa w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, oglądać można w wielu zakątkach kraju – przez lata zamawianie realizacji właśnie u Żeleńskiego było wręcz patriotycznym obowiązkiem. Wystawa pt. „Światłem Malowanie. Witraże… Czytaj dalej
Książka napisana przez córkę artystów przybliża życie i twórczość słynnych polskich ilustratorów, których prace znają całe pokolenia czytelników. Przypomina, że przygotowywali także poruszające i nagradzane na świecie plakaty i należeli do barwnego artystycznego świata PRL. Janusz Stanny i Teresa Wilbik przez całe życie związani byli z Warszawą. Dzielili… Czytaj dalej
Prace jednego z najważniejszych europejskich awangardzistów można do 2 lutego oglądać w warszawskiej Kordegardzie. W przestrzeni galerii znalazły się 24 prace Władysława Strzemińskiego, pozwalające prześledzić jego artystyczną drogę. To rysunki, litografie oraz obrazy ze zbiorów instytucjonalnych i prywatnych. W Audycjach Kulturalnych o życiorysie i sztuce Strzemińskiego opowiada… Czytaj dalej
Przez 35 lat etatowo przygotowywał zdjęcia do propagandowego tygodnika „Przyjaźń”, przez co jego twórczość popadła w zapomnienie. Zostawił po sobie kilkadziesiąt tysięcy klisz i zdjęć, które udowadniają, że poza zleconymi pracami, z dużą wrażliwością obserwował rzeczywistość wokół siebie. Jego prace przypomina stołeczny Dom Spotkań z Historią. Romuald Broniarek… Czytaj dalej