Twórcy wystawy „Nasz dom. Historie Smolnej 8” przeprowadzili dziesiątki rozmów z mieszkańcami jednego z najsłynniejszych warszawskich bloków. W ten sposób powstała ekspozycja, która przedstawia niezwykłe sploty ludzkich losów. Połączyła je perła brutalistycznej architektury.
Blok mieszkalny znajdujący się w warszawskim Śródmieściu, na skarpie, przy ulicy Smolnej 8, potocznie nazywany „Młotkiem”, został zaprojektowany w 1964 roku przez Jana Bogusławskiego i Bohdana Gniewiewskiego. Został ukończony w 1976 roku i szybko stał się charakterystycznym punktem centrum miasta.
Twórczość Jana Bogusławskiego można lepiej poznać słuchając rozmowy z kuratorką poświęconej mu wystawy, Weroniką Sołtysiak.
W budynku mieści się ok. 140 mieszkań. Niektórzy mieszkańcy stolicy mogą pamiętać działające niegdyś na ostatnich dwóch piętrach restaurację „Akropol” oraz klub „Top Floor”. Oba lokale są już zamknięte, a wejście na samą górę „Młotka” jest praktycznie niemożliwe.
Wystawa przedstawia Smolną 8 nie tylko jako obiekt unikatowy architektonicznie, ale przede wszystkim, jako miejsce, w którym od ponad pięćdziesięciu lat żyją ludzie o barwnych życiorysach. Studenci Instytutu Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego przeprowadzili rozmowy z mieszkańcami, którzy m.in. opowiadali im o tym jak trafili na Smolną i odnosili się do krążących wokół budynku legend.
Wystawę stworzyli: Julia Mazur, Katarzyna Lewandowska, Mikołaj Makutunowicz i Michał Dębski, którzy opowiedzieli o niej w Audycjach Kulturalnych (Opieka: Zofia Dworakowska we współpracy z Natalią Gretzyngier).
Ekspozycję „Nasz dom. Historie Smolnej 8” można oglądać do 29 listopada w Domu w Alejach (Al. Jerozolimskie 2).
Zdjęcia: dzięki uprzejmości twórców / fot. Justyna Radzymińska
Animacja lokalnej kultury pełni wiele funkcji. Może być praktyką rozwijającą aktywne uczestnictwo w kulturze, czynnikiem zmiany społecznej, generatorem zrównoważonego rozwoju. Może być też narzędziem tworzenia struktur umożliwiających pełną i autentyczną partycypację. Jest bowiem zorientowana na budowanie poziomych relacji międzyludzkich, które są podstawą współpracy i budują kapitał społeczny. O… Czytaj dalej
Odczucie nierównego traktowania jest powszechne wśród osób pracowniczych i dyrektorskich w samorządowych instytucjach kultury, a także wśród osób artystycznych, aktywistycznych i freelancerskich pracujących w obszarze kultury. W przypadku instytucji kultury, ich pracowników i pracowniczek, udowodnić tezę o nierównym traktowaniu przez państwo jest stosunkowo łatwo. Instytucje kultury i osoby… Czytaj dalej
W ostatnim odcinku cyklu o języku niewykluczającym rozmawiamy o feminatywach, rodzaju neutralnym oraz formach językowych niewskazujących na płeć. Opowiada o nich Mateusz Adamczyk, który tym razem wcielił się w rolę gościa. Zapraszamy do wysłuchania rozmowy, w której zastanawiamy się nad feminatywami z perspektywy języka oraz kulturowych uwarunkowań. Czytaj dalej
W kolejnym podcaście o języku włączającym rozmawiamy o komunikacji z osobami starszymi. Czym jest „ageizm językowy” i na czym polega „dziadurzenie”? O tym usłyszą Państwo w rozmowie Mateusza Adamczyka z Magdaleną Małgorzatą Skrzydlewską – specjalistką w zakresie komunikacji społecznej, trenerką, animatorką społeczną, prezeską Stowarzyszenia Forum 4 Czerwca. Czytaj dalej
W czwartym odcinku cyklu o języku włączającym Mateusz Adamczyk rozmawia z dziennikarzem i publicystą Marcinem Dzierżanowskim, współautorem poradnika „Jak mówić i pisać o osobach LGBT+”. W podcaście zastanawiamy się, jakie określenia związane z orientacją seksualną i tożsamością płciową są najwłaściwsze, a jakie powinny odejść do lamusa. Cykl… Czytaj dalej
Album przygotowany przez Narodowe Archiwum Cyfrowe zawiera ponad 500 zdjęć, które zapraszają do odkrywania świata, po którym do dziś prawie nie ma śladu. Zapisane na fotografiach Kresy zaskakują swoją różnorodnością i naturalnym pięknem. „Kresy. Fotografie z Narodowego Archiwum Cyfrowego” to znacznie poszerzona wersja albumu wydanego przez NAC w… Czytaj dalej