W trakcie II wojny światowej Warszawa uległa ogromnym zniszczeniom, a w wielu miejscach dosłownie zrównano ją z powierzchnią ziemi. Mimo to, jak w swojej książce pisze Krzysztof Mordyński, miasta tak naprawdę nie można było zniszczyć – pozostało ono w sercach mieszkańców. Z autorem reportażu rozmawiamy o ideach towarzyszących architektom i urbanistom, którzy planowali stolicę na nowo.
Transkrypcja podcastu do pobrania pod tekstem poniżej.
Z urbanistycznego punktu widzenia ogromne zniszczenie Warszawy po wojnie było pewną szansą. Planiści mogli zaprojektować nowy układ przestrzenny miasta, oparty na zyskujących popularność założeniach modernizmu. Architekci związani z Biurem Odbudowy Stolicy (BOS) w swoich projektach przywiązywali dużą uwagę do funkcjonalności. Istotne było również stworzenie przestrzeni sprzyjającej nawiązywaniu więzi społecznych. Musieli jednak decydować, które przedsięwzięcia traktować jako priorytetowe. Niebawem ich plany częściowo zrewidować miała socrealistyczna wizja układu miasta.
O burzliwym i trudnym okresie przebudowy Warszawy po wojnie pisze w swojej książce historyk, wykładowca i kustosz muzealny Krzysztof Mordyński. Z autorem reportażu „Sny o Warszawie. Wizje przebudowy miasta 1945-1952” (wyd. Prószyński i S-ka) rozmawiamy o urbanistycznych koncepcjach układu powojennej stolicy. Jakie dylematy przeżywali ówcześni urbaniści? Jak mogłaby dziś wyglądać Warszawa? Zapraszamy do słuchania!
Sny o Warszawie. Wizje przebudowy miasta 1945-1952 – transkrypcja podcastu
Animacja lokalnej kultury pełni wiele funkcji. Może być praktyką rozwijającą aktywne uczestnictwo w kulturze, czynnikiem zmiany społecznej, generatorem zrównoważonego rozwoju. Może być też narzędziem tworzenia struktur umożliwiających pełną i autentyczną partycypację. Jest bowiem zorientowana na budowanie poziomych relacji międzyludzkich, które są podstawą współpracy i budują kapitał społeczny. O… Czytaj dalej
Odczucie nierównego traktowania jest powszechne wśród osób pracowniczych i dyrektorskich w samorządowych instytucjach kultury, a także wśród osób artystycznych, aktywistycznych i freelancerskich pracujących w obszarze kultury. W przypadku instytucji kultury, ich pracowników i pracowniczek, udowodnić tezę o nierównym traktowaniu przez państwo jest stosunkowo łatwo. Instytucje kultury i osoby… Czytaj dalej
W ostatnim odcinku cyklu o języku niewykluczającym rozmawiamy o feminatywach, rodzaju neutralnym oraz formach językowych niewskazujących na płeć. Opowiada o nich Mateusz Adamczyk, który tym razem wcielił się w rolę gościa. Zapraszamy do wysłuchania rozmowy, w której zastanawiamy się nad feminatywami z perspektywy języka oraz kulturowych uwarunkowań. Czytaj dalej
W kolejnym podcaście o języku włączającym rozmawiamy o komunikacji z osobami starszymi. Czym jest „ageizm językowy” i na czym polega „dziadurzenie”? O tym usłyszą Państwo w rozmowie Mateusza Adamczyka z Magdaleną Małgorzatą Skrzydlewską – specjalistką w zakresie komunikacji społecznej, trenerką, animatorką społeczną, prezeską Stowarzyszenia Forum 4 Czerwca. Czytaj dalej
W czwartym odcinku cyklu o języku włączającym Mateusz Adamczyk rozmawia z dziennikarzem i publicystą Marcinem Dzierżanowskim, współautorem poradnika „Jak mówić i pisać o osobach LGBT+”. W podcaście zastanawiamy się, jakie określenia związane z orientacją seksualną i tożsamością płciową są najwłaściwsze, a jakie powinny odejść do lamusa. Cykl… Czytaj dalej
Album przygotowany przez Narodowe Archiwum Cyfrowe zawiera ponad 500 zdjęć, które zapraszają do odkrywania świata, po którym do dziś prawie nie ma śladu. Zapisane na fotografiach Kresy zaskakują swoją różnorodnością i naturalnym pięknem. „Kresy. Fotografie z Narodowego Archiwum Cyfrowego” to znacznie poszerzona wersja albumu wydanego przez NAC w… Czytaj dalej