W roku 2017 przypada 140. rocznica urodzin i 80. rocznica śmierci Bolesława Leśmiana. O życiu i twórczości poety podczas okolicznościowej sesji naukowej w Senacie dyskutowali leśmianolodzy.
Kiedy Senat Rzeczypospolitej Polskiej ogłosił patronów roku 2017, pojawiło się sporo głosów, że niesłusznie niezaliczono do tego grona Bolesława Leśmiana. W tym roku obchodzimy okrągłe rocznice jego urodzin i śmierci, a znawcy literatury i miłośnicy jego poezji stawiają go wśród najznakomitszych polskich twórców. Mistrzostwo w posługiwaniu się językiem, fantastyczna wyobraźnia, poczucie humoru i filozoficzna zaduma nad życiem wpleciona w baśniowe opowieści sprawiają, że tak wielu ceni twórczość Leśmiana. Choć trzeba pamiętać o tym, że za swojego życia poeta długo czekał na uznanie czytelników i krytyków literackich. 80 lat po jego śmierci, 15. listopada 2017 roku, Senat Rzeczypospolitej Polskiej podjął uchwałę w sprawie uczczenia pamięci Bolesława Leśmiana, a także zainaugurował wystawę dedykowaną twórcy i zaprosił na okolicznościową sesją naukową.
„Wiecznie siebie nowego głodnym, jak żuraw z szyją w przyszłość wyciągniętą”. To hasło towarzyszące wystawie przygotowanej przez Instytut Badań Literackich we współpracy z Narodowym Centrum Kultury. W budynku Senatu można obejrzeć kilkanaście plansz przypominających najważniejsze fakty z życia Bolesława Leśmiana. Po raz pierwszy prezentowana jest metryka urodzin poety, która została odnaleziona w zeszłym roku i ostatecznie potwierdza, że Leśmian urodził się 10. stycznia 1877 roku. Do tej pory ustalenie tej daty sprawiało badaczom problemy, ponieważ sam poeta podał kilka razy inny rok urodzenia, a jego kuzyn, Jan Brzechwa, pomylił się decydując o dacie, która znalazła się na nagrobku Leśmiana.
Wystawie towarzyszyła konferencja naukowa, która odbyła się 17 listopada. Leśmianolodzy dyskutowali między innymi o historii rodziny poety, która wciąż nie jest dokładnie poznana oraz czytali wiersze Leśmiana, zwracając uwagę na subtelne poczucie humoru ich twórcy.
Zapraszamy do wysłuchania naszej relacji z wydarzenia.
Animacja lokalnej kultury pełni wiele funkcji. Może być praktyką rozwijającą aktywne uczestnictwo w kulturze, czynnikiem zmiany społecznej, generatorem zrównoważonego rozwoju. Może być też narzędziem tworzenia struktur umożliwiających pełną i autentyczną partycypację. Jest bowiem zorientowana na budowanie poziomych relacji międzyludzkich, które są podstawą współpracy i budują kapitał społeczny. O… Czytaj dalej
Odczucie nierównego traktowania jest powszechne wśród osób pracowniczych i dyrektorskich w samorządowych instytucjach kultury, a także wśród osób artystycznych, aktywistycznych i freelancerskich pracujących w obszarze kultury. W przypadku instytucji kultury, ich pracowników i pracowniczek, udowodnić tezę o nierównym traktowaniu przez państwo jest stosunkowo łatwo. Instytucje kultury i osoby… Czytaj dalej
W ostatnim odcinku cyklu o języku niewykluczającym rozmawiamy o feminatywach, rodzaju neutralnym oraz formach językowych niewskazujących na płeć. Opowiada o nich Mateusz Adamczyk, który tym razem wcielił się w rolę gościa. Zapraszamy do wysłuchania rozmowy, w której zastanawiamy się nad feminatywami z perspektywy języka oraz kulturowych uwarunkowań. Czytaj dalej
W kolejnym podcaście o języku włączającym rozmawiamy o komunikacji z osobami starszymi. Czym jest „ageizm językowy” i na czym polega „dziadurzenie”? O tym usłyszą Państwo w rozmowie Mateusza Adamczyka z Magdaleną Małgorzatą Skrzydlewską – specjalistką w zakresie komunikacji społecznej, trenerką, animatorką społeczną, prezeską Stowarzyszenia Forum 4 Czerwca. Czytaj dalej
W czwartym odcinku cyklu o języku włączającym Mateusz Adamczyk rozmawia z dziennikarzem i publicystą Marcinem Dzierżanowskim, współautorem poradnika „Jak mówić i pisać o osobach LGBT+”. W podcaście zastanawiamy się, jakie określenia związane z orientacją seksualną i tożsamością płciową są najwłaściwsze, a jakie powinny odejść do lamusa. Cykl… Czytaj dalej
Album przygotowany przez Narodowe Archiwum Cyfrowe zawiera ponad 500 zdjęć, które zapraszają do odkrywania świata, po którym do dziś prawie nie ma śladu. Zapisane na fotografiach Kresy zaskakują swoją różnorodnością i naturalnym pięknem. „Kresy. Fotografie z Narodowego Archiwum Cyfrowego” to znacznie poszerzona wersja albumu wydanego przez NAC w… Czytaj dalej