Antonina Leśniewska, wbrew panującym zwyczajom, w roku 1900 została magistrem farmacji. Rok później otworzyła pierwszą aptekę zatrudniającą same kobiety. Jest patronką Muzeum Farmacji w Warszawie.
Transkrypcja podcastu do pobrania pod tekstem poniżej.
Droga Antoniny Leśniewskiej do wymarzonej apteki nie była łatwa. W męskim gimnazjum, w którym musiała zdać egzamin z łaciny, była pierwszą kobietą w historii. Praktykę w aptece w rodzinnym mieście mogła rozpocząć dzięki znajomościom ojca. Żeby rozpocząć studia musiała uzyskać zgodę wszystkich wykładowców, a na zajęcia musiała uczęszczać indywidualnie. Mimo to, jako jedna z pierwszych kobiet na świecie uzyskała dyplom i w 1901 roku otworzyła w Petersburgu pierwszą żeńską aptekę. Ale w pracy również musiała mierzyć się z nieufnością i złośliwością klientów. Sytuację kobiet-farmaceutek zmieniła dopiero I wojna światowa. Leśniewska w 1919 roku na stałe zamieszkała w Polsce, żeby kilkanaście lat później uruchomić aptekę przy ulicy Marszałkowskiej w Warszawie.
W pomieszczeniach nad dawną apteką Antoniny Leśniewskiej swoją pierwszą siedzibię miało warszawskie Muzeum Farmacji. Między innymi dlatego wybrało tę farmaceutkę na swoją patronkę. Pamiątki po niej, ale też niezwykłą kolekcję aptecznych mebli, naczyń i medykamentów można oglądać w odnowionych wnętrzach Muzeum, które od kilkunastu lat jest oddziałem Muzeum Warszawy i mieści się przy ulicy Piwnej 31/33.
O wystawie „Res pharmaceuticae„, historii Muzeum Farmacji i jego patronki rozmawiamy z dr hab. Iwona Arabas, prof. PAN, kierowniczką placówki.
Pierwszą żeńską aptekę prowadziła Polka! – transkrypcja podcastu
Muzeum Farmacji w Warszawie, fot. Igor Oles, Adrian Czechowski
Animacja lokalnej kultury pełni wiele funkcji. Może być praktyką rozwijającą aktywne uczestnictwo w kulturze, czynnikiem zmiany społecznej, generatorem zrównoważonego rozwoju. Może być też narzędziem tworzenia struktur umożliwiających pełną i autentyczną partycypację. Jest bowiem zorientowana na budowanie poziomych relacji międzyludzkich, które są podstawą współpracy i budują kapitał społeczny. O… Czytaj dalej
Odczucie nierównego traktowania jest powszechne wśród osób pracowniczych i dyrektorskich w samorządowych instytucjach kultury, a także wśród osób artystycznych, aktywistycznych i freelancerskich pracujących w obszarze kultury. W przypadku instytucji kultury, ich pracowników i pracowniczek, udowodnić tezę o nierównym traktowaniu przez państwo jest stosunkowo łatwo. Instytucje kultury i osoby… Czytaj dalej
W ostatnim odcinku cyklu o języku niewykluczającym rozmawiamy o feminatywach, rodzaju neutralnym oraz formach językowych niewskazujących na płeć. Opowiada o nich Mateusz Adamczyk, który tym razem wcielił się w rolę gościa. Zapraszamy do wysłuchania rozmowy, w której zastanawiamy się nad feminatywami z perspektywy języka oraz kulturowych uwarunkowań. Czytaj dalej
W kolejnym podcaście o języku włączającym rozmawiamy o komunikacji z osobami starszymi. Czym jest „ageizm językowy” i na czym polega „dziadurzenie”? O tym usłyszą Państwo w rozmowie Mateusza Adamczyka z Magdaleną Małgorzatą Skrzydlewską – specjalistką w zakresie komunikacji społecznej, trenerką, animatorką społeczną, prezeską Stowarzyszenia Forum 4 Czerwca. Czytaj dalej
W czwartym odcinku cyklu o języku włączającym Mateusz Adamczyk rozmawia z dziennikarzem i publicystą Marcinem Dzierżanowskim, współautorem poradnika „Jak mówić i pisać o osobach LGBT+”. W podcaście zastanawiamy się, jakie określenia związane z orientacją seksualną i tożsamością płciową są najwłaściwsze, a jakie powinny odejść do lamusa. Cykl… Czytaj dalej
Album przygotowany przez Narodowe Archiwum Cyfrowe zawiera ponad 500 zdjęć, które zapraszają do odkrywania świata, po którym do dziś prawie nie ma śladu. Zapisane na fotografiach Kresy zaskakują swoją różnorodnością i naturalnym pięknem. „Kresy. Fotografie z Narodowego Archiwum Cyfrowego” to znacznie poszerzona wersja albumu wydanego przez NAC w… Czytaj dalej