Przejdź do treściPrzejdź do stopki strony
Strona główna Sztuka Ślub Gombrowicza w Teatrze Narodowym

Ślub Gombrowicza w Teatrze Narodowym

Dorota Kołodziejczyk 13 czerwca 2018
Ślub Gombrowicza w Teatrze Narodowym

Wybitny litewski reżyser Eimuntas Nekrošius wystawia na Narodowej Scenie Ślub Witolda Gombrowicza. W obsadzie m.in. Danuta Stenka, Jerzy Radziwiłowicz i Grzegorz Małecki. Premiera spektaklu 15. czerwca 2018.

Transkrypcja podcastu pod tekstem poniżej.

Teatralna twórczość Nekrošiusa to przede wszystkim nieoczywiste skojarzenia i głębokie interpretacje, które na scenie wyraża w wizualnych i sytuacyjnych metaforach. Reżyser wielokrotnie na litewskich i europejskich scenach wystawiał wielką klasykę w swej autorskiej – niezwykle charakterystycznej – wersji reżyserskiej. Dwa lata temu – w Teatrze Narodowym w Warszawie wyreżyserował Dziady Adama Mickiewicza. Spektakl zaprasza widzów do odkrywania metafor zapisanych w tekście oraz zaproponowanych przez reżysera, do rozważań nad scenicznymi obrazami i do zabawy skojarzeniami. Po dwóch latach Nekrošius wraca do Warszawy by zaproponować swoje odczytanie Ślubu Gombrowicza. Dramatu granego na całym świecie, którego światowa prapremiera odbyła się w Paryżu w roku 1964. Polską prapremierę w roku 1974 w Teatrze Narodowym w Warszawie wyreżyserował Jerzy Jarocki (nieoficjalna prapremiera Ślubu – również w reżyserii Jerzego Jarockiego – odbyła się w roku 1960 w gliwickim Teatrze STG, w późniejszych latach Jarocki reżyserował Ślub również zagranicą). Najbardziej kanonicznym wystawieniem dramatu jest ten wyreżyserowany przez Jerzego Jarockiego w roku 1991 w Starym Teatrze w Krakowie (Ojciec – Jerzy Trela, Pijak – Krzysztof Globisz, Henryk – Jerzy Radziwiłowicz, Matka – Danuta Maksymowicz, Mania – Dorota Segda). W minionych sezonach mistrzowski Ślub wyreżyserowała Anna Augustynowicz wraz z aktorami dwóch teatrów: Współczesnego w Szczecinie i Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu.

Na scenie Teatru Dramatycznego w podwójnej roli Matki i Mani występuje Danuta Stenka, która w swoim dorobku ma wybitne role w spektaklach Grzegorza Jarzyny, Krzysztofa Warlikowskiego, Mai Kleczewskiej, a także w Kobiecie z Morza wg Susan Sontag w reżyserii Roberta Wilsona w teatrze Dramatycznym w 2005. Wilson – jedna z najsilniejszych osobowości współczesnego teatru – w Kobiecie z Morza zaprezentował precyzyjny teatr fizyczny o wysmakowanej warstwie wizualnej i dźwiękowej. W zamieszczonym materiale Danuta Stenka wspomina o pracy nad tym spektaklem, wskazując podobieństwa i różnice we współpracy z Nekrošiusem.

W roli Pijaka występuje Grzegorz Małecki, który w Dziadach Nekrošiusa stworzył kreację Gustawa Konrada, zaś w roli Ojca występuje Jerzy Radziwiłowicz, który w kanonicznym Ślubie Jerzego Jarockiego w roku 91 grał syna Henryka.
„dudtknę cię palicem” mówi do Ojca-Króla w kluczowej scenie Pijak. Sam Gombrowicz pisał, iż Ślub jest „korowodem masek, gestów, krzyków i min…”, stąd w zamieszczonym materiale pytamy o gesty i miny – te najbardziej charakterystyczne, oraz ulubione przez aktorów.

W spektaklu występują m.in.: Mateusz Rusin (jako Henryk), Danuta Stenka (w rolach Matki i Mańki), Grzegorz Małecki (Pijak), Karol Dziuba (Władzio), Jerzy Radziwiłowicz (Ojciec), Marcin Przybylski (Kanclerz), Robert Jarociński (Szef policji), Magdalena Warzecha (Biskup Pandulf), Arkadiusz Janiczek (Zdrajca) oraz Anna Grycewicz, Joanna Gryga, Paulina Korthals (Gimnazjalistki-pijaczki, Druhny) i Kacper Matula (Pijaczek Antek).

Ślub – dramat napisany w 1946, wydany w Paryżu w roku 1953. We śnie Henrykowi – żołnierzowi we Francji – ukazuje się jego dom w Polsce. Dom wydaje się przemieniony w karczmę, rodzice w karczmarzy, a dawna ukochana Henryka, Mania, w służącą. W Karczmie rządzi Pijak, który swoim słowem przemienia Ojca w Króla. Przemiany młodych w starych, poddanych w służących, i gra z przybieranymi maskami, minami oraz gestami w poszukiwaniu własnej tożsamości od lat inspirują teatralnych twórców na całym świecie.

Eimuntas Nekrošius (ur. 1952 w w Pazobris na Żmudzi) – wybitny litewski reżyser teatralny. Spektakle Necrošiusa -również te najważniejsze w jego dorobku Trzy siostry, Hamlet, Makbet, Otello – były prezentowane gościnnie w Polsce od roku 1986 (przede wszystkim na międzynarodowych festiwalach Kontakt w Toruniu, Dialog we Wrocławiu i Interpretacje w Katowicach). W 2013 w Teatrze Wielkim Operze Narodowej wyreżyserował operę Pawła Szymańskiego Qudsja Zaher, zaś w jubileuszowym roku Teatru Wielkiego (2016) wyreżyserował Dziady Adama Mickiewicza.

Zapraszamy do zapoznania się z naszą rozmową z twórcami.

Na zdjęciu: Danuta Stenka (Matka/Mania) i Jerzy Radziwiłowicz (Ojciec), w tle Mateusz Rusin (Henryk), fot. Krzysztof Bieliński

Ślub Gombrowicza w Teatrze Narodowym – transkrypcja podcastu

Audycje Kulturalne są projektem realizowanym przez Narodowe Centrum Kultury.

Inne odcinki z tej kategorii

Irena Huml. Ikona mody i kolorowy ptak

Irena Huml. Ikona mody i kolorowy ptak

Była nie tylko wybitną i zasłużoną badaczką i historyczką sztuki, ale także miłośniczką kolorów, wzorów i ponadczasowego piękna. Najnowsza wystawa w Muzeum Narodowym we Wrocławiu przybliża postać Ireny Huml i zaprasza do odwiedzenia jej garderoby. Irena Huml (1928-2015) była wybitną polską historyczką i krytyczką sztuki. Jej obszarami zainteresowań… Czytaj dalej

Magdalena Abakanowicz. Prolog

Magdalena Abakanowicz. Prolog

W przestrzeni Kordegardy do 30 marca można oglądać wystawę, która przywołuje wystawienniczy debiut Magdaleny Abakanowicz. Po 65 latach, w tym samym miejscu, w dużym stopniu udało się odtworzyć wystawę z 1960 roku. W Audycjach Kulturalnych o początkach drogi twórczej Magdaleny Abakanowicz opowiada Marta Kowalewska – współkuratorka wystawy,… Czytaj dalej

Gry świateł i kolorów. Historia pierwszej polskiej firmy tworzącej witraże

Gry świateł i kolorów. Historia pierwszej polskiej firmy tworzącej witraże

Dla Krakowskiego Zakładu Witrażów S.G. Żeleński tworzyli wybitni rzemieślnicy oraz projektanci, m.in. Stanisław Wyspiański czy Józef Mehoffer. Prace firmy, o której opowiada wystawa w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, oglądać można w wielu zakątkach kraju – przez lata zamawianie realizacji właśnie u Żeleńskiego było wręcz patriotycznym obowiązkiem. Wystawa pt. „Światłem Malowanie. Witraże… Czytaj dalej

„Pamięć teatru” czyli 185 lat polskiej fotografii teatralnej

„Pamięć teatru” czyli 185 lat polskiej fotografii teatralnej

Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego uruchomił pierwszą w historii wirtualną wystawę fotograficzną opowiadającą historię polskiego teatru. O tym, jak zmieniała się technika i zainteresowania fotografów, można się przekonać, oglądając trzy części ekspozycji: od 1839 do 2024 r. Ekspozycja „Pamięć teatru” pozwala przyjrzeć się ewolucji fotografii teatralnej w Polsce od jej… Czytaj dalej

Teresa Wilbik i Janusz Stanny w królestwie ilustracji

Teresa Wilbik i Janusz Stanny w królestwie ilustracji

Książka napisana przez córkę artystów przybliża życie i twórczość słynnych polskich ilustratorów, których prace znają całe pokolenia czytelników. Przypomina, że przygotowywali także poruszające i nagradzane na świecie plakaty i należeli do barwnego artystycznego świata PRL. Janusz Stanny i Teresa Wilbik przez całe życie związani byli z Warszawą. Dzielili… Czytaj dalej

Adam Hanuszkiewicz. Barbarzyńca czy nowator?

Adam Hanuszkiewicz. Barbarzyńca czy nowator?

Wystawa w Pałacu Czapskich w Warszawie przybliża najważniejsze spektakle stworzone przez Adama Hanuszkiewicza – reżysera, aktora, wieloletniego dyrektora najważniejszych stołecznych scen. Choć krytycy zarzucali mu efekciarstwo i oportunizm, to murem stali za nim widzowie. Kupienie biletu na reżyserowane przez niego przedstawienia, przez całe lata graniczyło z cudem. Urodzony w 1924… Czytaj dalej